editoriaal

Van kindsterretje tot The Big B.  

door Wouter Adriaensen, muziekredacteur

In mijn eerste jaar journalistiek had ik een docent, meneer Hellemans, die me steeds inpeperde dat een journalist niet te beroerd moet zijn om zijn fouten toe te geven. Het is aan meneer Hellemans dat ik deze column zou willen opdragen. Want eerlijk is eerlijk, ik zat fout. Dat ik niet de enige was, verlicht die last enigszins maar haalt ze natuurlijk niet volledig weg. Maar had u gedacht dat het kindsterretje, na zijn ‘fifteen minutes of fame’, meer zou blijken dan een eendagsvlieg? Justin Bieber, het eerste idool van het digitale tijdperk, lijkt echter succesvoller dan ooit tevoren. De door insiders al zolang voorspelde concurrentie blijft achterwege. Zoals de titel van zijn laatste downloads aan geeft, lijkt ‘the sky’ nog altijd ‘the limit’.

Bieber was het eerste popsterretje dat gelanceerd werd dankzij sociale media, dankzij zijn eigen publiek met andere woorden. Het is dan ook veelzeggend hij nog altijd meedraait aan de top van de immer zichzelf recyclerende entertainmentindustrie. The Big B. is meegeëvolueerd met zijn tijd door gretig aan boord te springen van elke nieuwe trend die de kop op stak. Maar wanneer houdt het op? Hoelang kan een entertainer zijn publiek aan zich binden door het te voeren wat het eten wil? Hoelang kan hij zijn geloofwaardigheid behouden en toch aan elke nieuwe trend meedoen?

Het zijn pertinente vragen in een tijdperk waarin muziek enkel nog digitaal wordt verhandeld en waarin Auto-Tune en authenticiteit langzaam maar zeker in elkaar overvloeien. Vragen die niet alleen muzikanten maar ook journalisten en zelfs het grote publiek zich moeten stellen. Want uiteindelijk zijn u en ik het die ervoor gezorgd hebben dat Justin Bieber, ooit een vijftienjarig bakvissenidool dat opkeek naar Michael Jackson, geworden is wat hij nu is: het grootste fenomeen in de populaire muziek sinds de King of Pop.